To największy w historii warszawskiego metra przetarg na zakup taboru. Swoje oferty złożyło 5 producentów pociągów.
W dniu 23 października 2017 roku do Metra Warszawskiego Sp. z o.o. wpłynęło 5 ofert, w przetargu na dostawę 37+8 sześciowagonowych elektrycznych zespołów trakcyjnych przeznaczonych do przewozu I i II linii metra w Warszawie.
Dokumentację w przetargu złożyli następujący producenci:
1. Stadler Polska Sp. z o.o.
2. Construcciones Y Auxiliar De Ferrocarriles, S.A.
3. Alstom Konstal Spółka Akcyjna
4. Konsorcjum firm: Skoda Transportatiom a.s. (Lider), Skoda Vagonka a.s. (członek)
5. Konsorcjum firm: Siemens Sp. z o.o. Siemens Aktiengesellschaft Osterreich, Newag S.A.

Szczegółowe informacje o złożonych ofertach znajdują się na stronie:
https://zamowienia.metro.waw.pl/servlet/HomeServlet?MP_module=main&MP_action=downloadNoticeAttachement&iRepository=201700&iDemand=7381&expired=1

Przed otwarciem ofert Zamawiający poinformował, że na sfinansowanie zamówienia zamierza przeznaczyć: 1 691 486 645,85 zł brutto.
W trakcie przygotowań do ogłoszenia przetargu Metro Warszawskie Sp. z o.o. dokonało przeglądu światowych rozwiązań technologicznych w zakresie pojazdów metra, odbyło serię spotkań z czołowymi producentami taboru, poddało analizie przetargi na tabor, współorganizowało debatę „Tabor dla metra warszawskiego” podczas Europejskiego Forum Taborowego.
W wyniku tych analiz została przygotowana specyfikacja techniczna i dokumentacja przetargu.
Kryteriami wyboru najkorzystniejszej oferty są:
• cena (50%),
• zużycie energii elektrycznej (24%),
• system utrzymania pojazdu (22%),
• ekologia (4%).
Pierwsza dostawa wagonów przewidziana jest w ciągu 20 miesięcy od daty podpisania umowy, a dalsze dostawy odbywać się będą sukcesywnie w przeciągu 53 miesięcy. Dodatkowo w ciągu 30 miesięcy od daty podpisania umowy Metro Warszawskie będzie mogło podjąć decyzję o rozszerzeniu zamówienia o kolejnych 8 składów.
Nowoczesna II linia wymusza nowy, technologicznie zaawansowany tabor. Jednoprzestrzenność to cecha, która jest oczekiwana przez naszych pasażerów, więc i tym razem ten wymóg pojawia się w charakterystyce pojazdu. W celu ułatwienia wjazdu do wagonu zaplanowano wysuwane rampy, niwelujące odstęp pomiędzy krawędzią peronu i pociągiem.
W związku z koniecznością przeprowadzania prac serwisowych na STP Kabaty pociągi muszą być kompatybilne z systemami na obu liniach.
Zakup taboru jest finansowany ze środków własnych Spółki oraz dofinansowywany z dwóch projektów unijnych: „Budowa II linii metra wraz z infrastrukturą towarzyszącą i zakupem taboru – etap II” oraz „Budowa II linii metra wraz zakupem taboru – etap III”.
Metro Warszawskie Sp. z o.o. eksploatuje obecnie cztery typy taboru. Łącznie dysponujemy 75 pociągami (450 wagonów). Najstarszymi zestawami metra są pojazdy serii 81. Pierwsze pociągi zostały wprowadzone do eksploatacji w latach 1994 – 1997. W celu wydłużenia wszystkich składów do sześciu wagonów w 2007 zakupiono partię trzydziestu pośrednich wagonów serii 81.
W latach 2000 – 2005 zakupiono i wprowadzono do eksploatacji pojazdy typu Metropolis 98B. Wydajny napęd oparty na przekształtniku IGBT, aluminiowe nadwozie, oraz przemyślana konstrukcja zaowocowała bardzo nowoczesnym taborem charakteryzującym się niskim, na ówczesne czasy, zapotrzebowaniem na obsługę serwisową. Obecnie eksploatowanych jest osiemnaście sześciowagonowych pojazdów tej serii.
Kolejnym typem taboru Metra Warszawskiego jest zakupiona w latach 2008-2009 partia siedmiu sześciowagonowych pociągów unowocześnionej serii 81. Koniecznym było uzupełnienie ilości taboru w związku z wymaganym wzrostem zdolności przewozowych. Wagony zyskały nowy wygląd zewnętrzny, klimatyzację kabiny maszynisty, nowy wystrój wnętrza, wymuszoną wentylację przedziału pasażerskiego oraz wyświetlacze informacji pasażerskiej.
W październiku 2013r. rozpoczęła się eksploatacja pierwszego, z 35 zakupionych, pociągu Inspiro. Składy produkowane były w Wiedniu i w Nowym Sączu. Wykonawca został wybrany w trybie przetargu nieograniczonego, w którym kryterium wyboru nie była tylko cena. Premiowane było także zużycie energii elektrycznej, system utrzymania pojazdu oraz ekologia. To pierwszy typ pociągu, w którym zastosowano jednoprzestrzenność. W pierwszych drzwiach za kabiną maszynisty zamontowano wysuwaną rampę, która niweluje przestrzeń pomiędzy krawędzią peronu a wagonem.